ترک دیار

اَز شَهر خو بار اُمکِه
az šahre xo bâr omke
تَرکِ اِی دیار اُمکِه
tarke i diyâr omke

زشتُ و خَنَّما بودُم
zešt o xannamâ budom
اَز خودُم فرار اُمکِه
az xodom farâr omke

هَر چه زندِگیم اَستَه
har če zendegim asta
صَرفِ عِشق ِیار اُمکِه
sarfe ešqe yâr omke

بی اُمید و دَرمُندَه
bi omid o darmonda
رَفتِن اِختیار اُمکِه
raften extiyâr omke

هَر چه فصلََه یادُم رَه
harče fasla yâdom ra
بی خو وا بهار اُمکِه
bey xo vâ bahâr omke

مَحض ِخاطِر حَوّا
mahze xâtere havvâ
گوش وا حرف مار اُمکِه
guš vâ harfe mâr omke

یاد تِیغُ رغ کَفتُم
yâde tiγ o raγ kaftom
فِکر بَند و دار اُمکِه
fekre band o dâr omke

هَمنِشین گُل بودُم
hamnešine gol budom
بِی چه بِی خو خار اُمکِه
beyče bey xo xâr omke

بِی یَه لحظَه دیدارت
bey ya lahza didâret
هَستی اُم نِثار اُمکِه
hastiom nesâr omke

بِی تو اِختیار اُمدا
bey to extiyâr omdâ
بی خو تار و مار اُمکِه
bey xo târ o mâr omke